De vulva is het uitwendige geslachtsorgaan van de vrouw, de ingang die de urine en het vaginale kanaal huisvest. Het is samengesteld uit de grote lippen, de kleine lippen, de clitoris en het maagdenvlies. Kanker van de vulva is wat in een deel van de vulva verschijnt als een vlek of wond die niet geneest en toeneemt. Het komt vaker voor bij vrouwen ouder dan 50, maar sommige factoren kunnen leiden tot de ziekte bij jongere vrouwen.
Elk letsel aan de vulva dat meer dan een maand nodig heeft om te genezen, moet worden onderzocht. Andere symptomen van vulvacarcinoom zijn langdurig jeuk in de intima en kunnen al dan niet in verband worden gebracht met verbranding en pijn bij geslachtsgemeenschap.
Degenen die contact hebben gehad met het HPV-virus hebben meer kans om dit type kanker te ontwikkelen. Laat de schaamte los en wacht niet, neem zo snel mogelijk contact op met je gynaecoloog.
Diagnose en behandeling
De diagnose van vulvaire kanker kan worden gesteld via periodiek gynaecologisch onderzoek. Laesies veroorzaakt door de ziekte kunnen worden geïdentificeerd met het blote oog of via de colposcoop (beeldvormend apparaat).
Een andere manier om dit type kanker te detecteren is via de Collins-test, waarbij verdachte laesies een kleurstof (toluidine-blauw) en vervolgens een verwijderaar (azijnzuur) krijgen. Op plaatsen die nog steeds gekleurd zijn, wordt een biopsie uitgevoerd.
De behandeling van vulvaire kanker is chirurgisch en omvat twee locaties: de vulva en de liesstreek (lies). De lies (lymfeklieren) lymfeklieren functioneren als afweerfilters die verhinderen dat de tumor zich naar andere plaatsen verplaatst. Maar ze worden getroffen door kanker, ze moeten worden teruggetrokken. De procedure voor het stoppen hangt sterk af van de grootte van de tumor en, als de ziekte in de beginfase is, hoe beter het resultaat.
Seksueel leven na vulvaire kanker
Een grote mythe over vulvaire kanker is dat na de behandeling de vrouw niet langer seksueel kan hebben. De vulva is slechts de ingang van de vagina, die intact blijft na de operatie. Het is mogelijk dat de sensatie tijdens geslachtsgemeenschap verandert na de behandeling van de ziekte, maar de vrouw kan seksueel actief blijven en kan zelfs plezier ervaren.