Vaginisme wordt gedefinieerd als een onvrijwillige spasme van de spieren rond de ingang van de vagina. Dat wil zeggen, een onwillekeurige samentrekking van de uitwendige vaginale spieren die gewoonlijk optreedt in de poging om de penis binnen te dringen, maar kan ook optreden in de poging om erotische voorwerpen, absorberende inwendige of zelfs tijdens een gynaecologisch onderzoek in te brengen.

Vaginismusziekte?

Er moet duidelijk worden gemaakt dat vaginisme geen ziekte is en ook niets met frigiditeit te maken heeft. Het is een psychische aandoening die zich manifesteert door een fysieke reactie. Het moet ook niet worden verward met dyspareunie, die pijn veroorzaakt bij de ingang van de vagina of onderaan wanneer de penis in het kanaal wordt ingebracht, maar penetratie echter niet wordt voorkomen.

Hoe ontstaat het?

De oorzaken van vaginisme liggen niet in de vagina, maar in de emotionele toestand van de vrouw. Angst voor geslachtsgemeenschap, intimiteit, laag zelfbeeld en gebrek aan vertrouwen zijn factoren die ervoor zorgen dat de vaginale vrouw niet alleen de vagina, maar ook het perineum, de billen, de dij- en buikspieren samentrekt.

Deze moeilijkheid kan zich uit de eerste poging (primair vaginisme) manifesteren, zoals het kan voorkomen bij vrouwen die normaal geslachtsgemeenschap hebben gehad en door een trauma niet meer in staat zijn (secundair vaginisme).

Over het algemeen hangt het probleem samen met enkele fantasieën van de vrouw, zoals de angst dat de vagina niet genoeg ruimte heeft om de penis te ontvangen tijdens seks, pijn te voelen of gewond te raken.

Vrouwen die vaginisme hebben, zijn normaal en voelen zich opgewonden, hebben vaginale smering en bereiken zelfs een orgasme zoals elke andere vrouw wanneer ze gestimuleerd worden door de partner, zolang er geen poging is om te penetreren. Het lichaam verlangt naar seks, maar de geest maakt een 'blokkade'. Heeft het vaginisme een oplossing?

Veel vrouwen verlaten uiteindelijk hun seksleven vanwege de schande om hulp te zoeken. Vaginismus is een disfunctie die relatief gemakkelijk op te lossen is. De eerste stap in het behandelen van vaginisme is om de gynaecoloog op te zoeken en het probleem te melden. Op die manier kan hij de patiënt doorverwijzen naar een specialist in seksualiteit.

Er zijn geen medicijnen om dit probleem op te lossen. De behandeling van vaginisme wordt meestal gedaan met psychotherapie. Sessies met de psycholoog zullen de patiënt helpen de samenhang van haar emotionele problemen en vaginisme te begrijpen.

Naast de therapie worden ook specifieke vaginale samentrekkings- en ontspanningsoefeningen aanbevolen om de penetratie geleidelijk te laten plaatsvinden. Door de oefeningen leert de vrouw haar lichaam beter kennen, eerst in de vingers doordringend, daarna in erotische voorwerpen, totdat ze normale relaties met haar partner kan hebben. Het belangrijkste is dat ze de juiste hulp zoekt die haar in staat stelt om een ​​rustig en gezond seksleven te hebben.