Sinds de oprichting in 1983 door de Franse Illouz, heeft liposuction grote technische vooruitgang geboekt, wordt het steeds veiliger en minder agressief.
Oorspronkelijk gemaakt door de introductie van groot kaliber canules die worden gebruikt voor vetafzuiging, leidde de techniek vaak tot de productie van onregelmatigheden, knobbeltjes en grote blauwe plekken (roodheid). Dit was te wijten aan het feit dat een dikke canule het vet ruwweg "plukte" en met veel trauma aan het vetweefsel.
In de loop der jaren werden de canules steeds vaker afgestemd, wat hielp om chirurgisch trauma te minimaliseren.
Geassocieerd met het gebruik van lokale anesthetica en adrenaline, werd intra-operatieve bloeding ook geminimaliseerd, evenals de behoefte aan grote hoeveelheden algemene anesthetica, omdat lokale anesthesie de pijnlijke stimulus sterk verminderde.
Hoe lager het trauma, hoe lager de bloeding, hoe beter het herstel, hoe korter de periode van terugtrekking uit dagelijkse activiteiten, hoe groter de veiligheid van de operatie. Zo werd liposuctie populair, voor betere resultaten en meer veiligheid.
Echter, naar mijn mening was de grootste vooruitgang van liposuctie de introductie van trilmechanismen in de canules. Omdat de canule trilt terwijl deze het vet binnendringt, is het trauma aan het vetweefsel veel kleiner, wat kan worden aangetoond met minder bloeding, minder postoperatieve pijn, sneller herstel en minder kans op onregelmatigheden. Dit type mechanisme is vibrolipoaspiratie genoemd.
Na de eerste keer vibrolipoaspiratie te hebben gedaan, heb ik nooit meer de traditionele liposuctie gedaan! Natuurlijk is het resultaat van de operatie nog steeds in de handen en ervaring van de chirurg die de canule manipuleert, maar zonder twijfel heeft de vibrolipoaspiratie het leven van de chirurg en het herstel van de patiënt vergemakkelijkt!