Weet je wanneer je wakker wordt en niet van wat je in de spiegel ziet? Het haar past niet, de huid is niet erg mooi, de kleding past niet goed ...
Er zijn dagen dat het moeilijk is om het gevoel van eigenwaarde hoog te houden, dat weten we. Maar we moeten toegeven: we eindigen vaak met onnodig drama, nietwaar?
Niemand houdt ervan om het glazuur te verchromen of op te merken dat het een wervelkolom heeft, maar als we rondkijken, kunnen we zien dat onze problemen soms erg klein zijn.
En dit gebeurt vooral wanneer we verhalen tegenkomen zoals Amanda Carvalho, een negentienjarige vrouw die 57% van haar lichaam verbrand had in een poging haar eigen moeder te redden van het vuur - dat was ontslagen door haar vader.
Een barbaarse misdaad en een heroïsche houding
Amanda's ouders zijn al meer dan 20 jaar getrouwd. Haar vader was altijd erg jaloers en agressief geweest en had haar moeder vele malen geslagen. Totdat ze in 2014 eindelijk uit elkaar gingen.
Op de ochtend van 9 december van dat jaar sprak Amanda met haar moeder toen haar vader het huis binnenviel en haar ex-vrouw in brand stak. Toen ze haar moeder midden in de telefoontjes zag, probeerde Amanda haar wanhopig weg te halen. Met dat, de benzine die haar vader haar ook had gegooid.
Amanda meldt dat ze de badkamer is binnengelopen en zich niets meer kan herinneren. Met 57% van het lichaam verbrand, bleef ze een maand op de IC en nog eens twee maanden in de ziekenhuiskamer. Zijn moeder was helaas niet bestand tegen brandwonden op 80% van het lichaam. Haar vader heeft zichzelf opgehangen.
Onder leiding van de medische staf zeiden de drie zussen van Amanda eenvoudig dat haar moeder zich in een zeer ernstige toestand bevond, tot de dag dat de waarheid onthuld werd. Maar Amanda zegt dat ze altijd wist wat er was gebeurd, maar ze wilde dat iemand het bevestigde.
Beschuldigen en schande
De sporen van het vuur brachten Amanda zeer droevige herinneringen, maar ze zegt dat alles nog erger was omdat haar moeder was gestorven. Amanda startte een behandeling in een centrum gespecialiseerd in verbranding met als doel haar huid te herstellen en beetje bij beetje hervatte ze haar dagelijkse bezigheden. Maar ze voelde zich schuldig over wat er was gebeurd en dacht dat ze meer had kunnen doen om haar moeder te redden. Met psychologische begeleiding besefte Amanda echter dat niets van haar schuld was - zelfs de littekens bewezen dat ze dapper gevochten had en alles gedaan had wat ze kon.
Deze brandvlekken waren echter een grote schande voor Amanda. Ze vermeed voorbij te gaan voor spiegels en droeg geen T-shirts met korte mouwen. Om geen blikken aan te trekken en mensen niet aan te moedigen vragen te stellen, vermeed Amanda het maken van oogcontact en deed ze zelfs alsof ze doof was.
Acceptatie door fotografie
Na veel leed besefte Amanda dat het falen om lief te hebben alleen nadelig was voor zichzelf. Deze houding had geen effect op iemand anders. Hierdoor begon ze het huis zelfverzekerder te verlaten, met kortere kleding aan te trekken en ging ze elke dag naar de spiegel kijken, totdat ze haar lichaam accepteerde. Amanda zegt dat ze op een dag een artistieke naaktrepetitie zag die een van haar leraren had gedaan. Ze sprak met de leraar, die haar in contact bracht met de fotograaf.
Hij raakte geïnteresseerd in Amanda's verhaal en wilde haar fotograferen. Amanda zag haar foto's klaarliggen en was opgewonden en bracht urenlang naar ze door. Andere proeven volgden dit en fotografie is zo onderdeel geworden van het proces van zelfacceptatie.
Amanda besloot haar foto's op Instagram te publiceren en begon in de loop van de tijd berichten van andere meisjes te ontvangen, die het hadden over het accepteren van haar eigen lichaam. Daarmee kon Amanda de schaamte van haar littekens veranderen in trots en liefde.
Het trauma waar Amanda doorheen ging was zeer pijnlijk en ze zegt zelf dat ze gelooft dat ze nooit zal accepteren wat er is gebeurd. Ze was echter weer in staat om van haar eigen lichaam te houden en veranderde haar littekens in een schild. Een les in zelfachting en zelfacceptatie die we een leven lang kunnen hebben.